27-04-16 en 28-04-16

Ik ben veel te druk geweest met having a good time with my host family (wat heel belangrijk is) om te kunnen bloggen, dus bij deze een samenvatting over afgelopen woensdag en donderdag:
Woensdag was weer een stage dag. De migraine voelde ik nog een beetje, maar ik voelde met wel oké genoeg om stage te kunnen gaan lopen. Een paar kids kwamen gelijk naar me toegerend om me te knuffelen en zeiden ‘’you’re back!!’’. Ze waren zo blij, ze hadden me gemist, dat was super lief en hartverwarmend. ’s Middags kwam ik thuis. Dat was grappig! Ray had Grace beloofd om haar auto te gaan wassen. Hij belooft dit al 2 weken aan haar, maar iedere keer komt er niks van. Ik had dus aangeboden om hem te gaan helpen met auto wassen en dat vond hij een leuk idee. Dus eenmaal thuis woensdag, ging Ray op de bank zitten. Ik had me al omgekleed in oudere kleding zodat ik een beetje vies kon worden, maar hij bleef maar zitten en hangen en wachten. Grace en ik keken elkaar aan en ik zei: ‘Hostdad, hup hup sta op! Je had beloofd dat we de auto gingen wassen.’ Hij zei dat ik het alleen mocht gaan doen, ik heb mijn rijbewijs, ik kan zo naar de garage rijden. Haha heeft hij geen 2 keer hoeven zeggen, ik stond al met de auto sleutel in mijn hand. Hij moest zo hard lachen. Ik heb hem van de bank getrokken en samen gingen we naar de garage van zijn zoon om de auto te wassen.
In de garage heb ik de zelfgemaakte raceauto van zijn zoon gezien. Het ziet er zooo cool uit! Hij startte de motor voor mij en het geluid was echt geweldig!! We startten de muziek en begonnen met het schrobben. De auto was bruin van zand, maar na het wassen, blonk de auto weer en kon ik eindelijk zien dat de auto zilver is haha. Toen we weer terug waren, kwam Grace naar buiten lopen om de auto te ‘’inspecteren’’ en te kijken wie het beter heeft gedaan. Ik heb de linker kant gewassen, Ray heeft de rechter kant gedaan. Ik heb gewonnen!! Ik kan als allerbeste auto wassen.
’s Avonds heeft Grace een pudding toetje met fruit erin gemaakt, maar ik zat zo vol van het avondeten, dat ik geen plek meer had voor het toetje. Grace weet dat ik normaal gesproken op woensdag- en donderdagavond in de snackbar werk, dus heeft ze frietjes gebakken met zelfgemaakte groenteburgers en kipfilet. Het was weer eens heerlijk, zoals altijd.
We zijn ’s avonds buiten wezen wandelen in de stad, omdat er deze hele week feest gevierd wordt. Iedereen kent elkaar op avonden zoals deze, dus dat was erg gezellig. Toen we thuis kwamen hebben we allemaal een douche genomen, eventjes naar ‘’now you know’’ gekeken op de televisie met een kop thee en daarna ons nest in gedoken.

Op donderdag werd ik overdreven opgewekt wakker, maar al snel sloegen de gemengde gevoelens toe. Die dag was mijn laatste stagedag, de laatste dag met de kids. Ik kwam op stage aan en kreeg wel een beetje een brok in mijn keel toen. We hebben een Moederdag cadeautje geknutseld dat ik samen met mijn Colombiaanse collega bedacht heb. Aan het eind van de dag, tussen 15;00 -16;00 uur besefte ik me dat ik de kinderen niet snel zal vergeten; half verlamde Andrew in zijn rolstoeltje die hij al zo goed weet te besturen en hoe hij kijkt naar zijn vriendjes die wel achter de bal aan kunnen rennen, de lieve tweeling Meg en Amy die me iedere ochtend kwamen knuffelen, Timmy die al op dag 2 op mijn schoot in slaap viel, Carla die altijd ‘’row row row your boat gently down the stream’’ met me wilde zingen, marie die altijd met haar elastiekjes naar me toe kwam zodat ik haar haren mooi kon maken, Julian met zijn stoute oogjes en altijd kattenkwaad probeerde uit te halen, Emilia die me trots kwam vertellen dat ze een grote zus werd, kleine Zack die niet Miss Varsha, maar Miss Marsha tegen me zei hahaha. Ze zullen hooguit 5 minuutjes aan mij denken en daarna gaat hun leventje gewoon weer verder. Zij vergeten mij door al het spelen en leren, maar dit was voor mij een ervaring om nooit meer te vergeten.
Toen ik thuis kwam, was ik zo moe dat ik in slaap ben gevallen op de bank beneden voor 20 minuutjes. De power-nap heeft gewerkt, want daarna heb ik Grace geholpen met het koken van lamsvlees in kerrie. Het was echt heerlijk. We hebben met zijn tweetjes gegeten, want Ray had hockeytraining van 19;00 uur tot ongeveer 21;15 uur. We hebben weer heel veel gekletst en tv gekeken. Daarna ging ik een toetje eten, de pudding die eigenlijk voor woensdag bedoeld was, maar een dag later kan ook geen kwaad. Het was zo ontzettend lekker! We hebben nog over, which is good for me, dan kan ik vanavond weer nemen! We hebben nog 4 stuks staan, dus allemaal weer snoepen vanavond. Het is vrijdag, dus eventjes kijken wat voor leuks er op televisie is. Ik voel me echt goed opgenomen hier in huis, ze beschouwen me als hun eigen kind en dat voelt fijn. Grace knuffelt me, Ray plaagt me en ik voel me op mijn gemak.

Morgen schrijf ik over vandaag (vrijdag) en over morgen, want ik heb vandaag niet zo heel veel gedaan.

Oh nog een tip die ik van Grace gekregen heb:
‘’Laat je man later de boodschappen doen. Iedere keer snapte Ray niet waar al het geld naartoe ging gedurende iedere maand. Ik zei hem dat ik het gebruikte voor de boodschappen. Hij kon het maar niet bevatten, dus heb ik hem een maand lang de boodschappen laten doen. Aan het eind van de maand kwam hij naar me toe en verontschuldigde hij zich. Hij had nog meer geld aan de boodschappen uitgegeven dan ik normaal doe! Good advice of the day!’’
Ray zat hierbij en lachte zich kapot. Hij ziet de humor overal wel van in. Echt zo’n typisch kibbelkoppel, maar op een leuke manier.